de oranje kamer

“Nee, die handdoek op mijn hoofd,” zeg ik, “dat kan echt niet.” Mijn man kijkt me aan. Trekt een wenkbrauw op. En daarna zijn schouders. Hij kent me al langer dan vandaag. Weet wanneer het nuttig is om te spreken en wanneer te zwijgen.

Samen hebben wij al op zes verschillende plaatsen gewoond: Leuven, Haacht, Tielt, Mountain View, enz. En op elke plaats – élke plaats – heb ik geprobeerd om de slaapkamer zo donker mogelijk te maken. Zonder daarbij een fortuin uit te geven. Zonder de regeltjes in het huurcontract te overtreden. Maar uiteindelijk kwam ik toch altijd tot dezelfde conclusie: het is makkelijker om je eigen ogen af te dekken dan het zonlicht buiten te houden.

Dat begon met een oude kussensloop die ik rond mijn hoofd bond.

De kamermeisjes in twee verschillende hotels vragen zich waarschijnlijk nog steeds af hoe die gebloemde kussensloop in dat bed terecht kwam. Toen ik door de kussenslopen zat, schakelde ik over op keukenhanddoeken. Ik kocht ooit paars-wit gebokte gevallen bij Hema of Wibra en toen ik daarop uitgekeken was, kregen ze een tweede leven als ‘slaaplapje’. Sindsdien is er geen enkel lapje nog in een hotelkamer blijven liggen. Wel veel GSM-laders, adaptors en ook een pyjamabroek. Waar misschien of misschien niet nog een vuile onderbroek in zat. Meteen ook de échte reden waarom ik niet naar het hotel gebeld heb om ze me terug te bezorgen.

Deze keer was ik niet aan het inpakken om op hotel te gaan.

Ik moest naar het ziekenhuis. Twee nachtjes maar. Iedereen die al ooit in een ziekenhuis heeft overnacht, weet dat de verpleging je kamer binnen- en buiten loopt naar eigen goeddunken. Bij voorkeur ’s ochtends vroeg en ’s avonds laat. Wanneer ik dus met die potsierlijke handdoek over mijn hoofd lig.

(In alle ernst: verplegend personeel is goud waard. Ze leveren hard werk en ze zijn met te weinig en ze krijgen te weinig erkenning. We kunnen niet zonder hen en we hebben hen nodig en ZE ZIJN GOUD WAARD. Maar dat zei ik al.)

Echte sleep queens gebruiken natuurlijk een fancy slaapmasker.

En dat wilde ik plots ook. Ik dacht aan al die slaapmaskers die ik op nachtvluchten had gekregen en had terug gegeven. Slaapmaskers waar niks mis mee was. Maar waarvan ik op het moment zelf dacht dat ze er belachelijk uit zagen. Waarna ik de mouw van mijn trui rond mijn hoofd bond om te kunnen slapen. Helemaal niet belachelijk. Uiteraard. Duh.

Ik had maar twee dagen voor ik binnen moest, en geen zin om zelf een patroon te maken. Een korte online zoektocht bracht me bij So Sew Easy voor een extra groot masker. Ik ging aan de slag. Was niet helemaal tevreden en paste het patroon een beetje aan zodat het niet op mijn neus zou duwen. Was blij met het resultaat.

En toen zagen de kids wat ik had gemaakt.

De oudste was gelukkig naar de scouts, maar de twee jongsten wilden óók een masker. Snel een bestaand maskertje overgetekend (zij namen het hunne wél mee uit het vliegtuig), naaien et voilà! Superleuke restverwerking en meteen klaar.

Zelf maken

Een slaapmaskertje is nog sneller klaar dan een zadeldekje, ook prima voor de restverwerking en supernuttig. Voor de afwerking kan je ook hier weer alle kanten op: met paspel, met biais, zonder versiering, hetzelfde stofje aan beide kanten of iets contrasterends, één dikke elastiek of twee dunne, gekleurd of niet. Ik heb me snel beholpen met wat ik in huis had.

Benodigdheden

• patroon – zelf tekenen of bij So Sew Easy downloaden
• stofjes voor voor-en achterkant
• interfacing (opstrijkbaar) – ik gebruik dat graag, het zorgt voor extra verduistering en houdt het geheel ook een beetje zacht (ik gebruik nog altijd deze)
• elastiek – twee dunne of één dikke, gekleurd of wit, je kan zelfs rekbaar biaislint gebruiken
• eventueel nog een (donkere) lap stof voor extra verduistering
• paspel of biais voor de afwerking – optioneel

1. Patroon overnemen of tekenen

Teken zelf een patroon of neem het over van So Sew Easy. Zij voegde al 1 cm naadwaarde toe in het patroon.

Zoals altijd, knip ik eerst het patroon uit de interfacing en strijk ik het dan op de stof. Daarna kan ik makkelijk de stof uitknippen rond de interfacing.

Nog een extra tip: gebruik geen kinderstiften om je patroon over te tekenen op de interfacing. Die inkt blijft er een beetje bovenop liggen waardoor je handen binnen de kortste keren vol inkt staan. Zelfs vijfjarigen met stift op hun gezicht lachen je daar meedogenloos voor uit.

2. Kijk na of het voldoende verduistert

Nu je de interfacing op de binnen- én buitenstof hebt gestreken, is het goed om even te checken of je het wel verduisterend genoeg vindt. Ik had de indruk dat er nog iets te veel licht door kwam, dus ik wou een extra laagje ertussen. Niks beter dan een donkere stof, en best iets wat ademt. Ik koos – toepasselijk – voor mijn oude lapje als tussenlaag.

3. Bevestig paspel (optioneel)

Als je graag een paspelbandje rond je masker hebt, is het nu het moment om dat te bevestigen. Doe dat je rond de buitenstof. Als je niet zeker weet hoe je dat doet, kijk dan even naar de uitleg bij het zakje voor de e-reader (stap 3). Gebruik je ritsvoetje zodat je lekker dicht bij het koord kan stikken.

Omdat er veel rondingen zijn aan een slaapmasker, zal je ongeveer over de hele omtrek van je naaiwerk knipjes moeten geven. Rond de neus kan je best driehoekjes uit de naadwaarde halen.

4. Bevestig elastiek

Neem de binnenstof en bepaal waar de elastiek moet komen. Leg het uiteinde van de elastiek gelijk met de rand van de stof en stik vast op enkele millimeters van de rand. Zo blijft de elastiek netjes op zijn plaats liggen wanneer je zometeen alles aan elkaar gaat naaien.

5. Naai alles aan elkaar

Als alles goed gegaan is heb je nu:
1) binnenstof met interfacing en elastiek eraan
2) buitenstof met interfacing en (als je dat wou) paspel
3) een tussenlaagje voor extra verduistering (als dat nodig was)

Nu gaan we alles aan elkaar vastnaaien. Leg binnen- en buitenstof met de goede kanten op elkaar. Zorg ervoor dat je elastiek een beetje opgefrommeld is zodat je er niet per ongeluk doorheen stikt. Je kan hem aan het midden van de binnenstof vastspelden. Leg de tussenlaag bovenop de binnenstof.

Als je voor paspel gekozen hebt, kan je nu gewoon het stiksel van de paspelband volgen. Laat een opening die iets minder breed is dan je hand zodat je alles straks kan omkeren.

6. Trim de naadwaarde

Met al die lagen stof én interfacing, wordt het wel een beetje dik aan de randen. Daarom is het een goed idee om de naadwaarde wat de trimmen. Ik deed er ongeveer een halve centimeter af. Zorg ook dat je rondom voldoende knipjes geeft in die hele stofsandwich vooraleer je je naaiwerkje gaat omkeren, zonder in je stiksel te knippen. Zeker rond de neus is dit superbelangrijk, anders gaat je stof trekken.

7. Omkeren

Friemel met je hand door de keeropening en keer je naaiwerkje om. Niet echt het leukste deel van dit projectje, want de interfacing maakt je stof nogal stug.

Kijk na of alles er goed uitziet en werk eventueel bij waar nodig. Besteed voldoende aandacht aan de zone rond de neus want daar durven wel eens lelijke rimpels te komen als je de naadwaarde niet ver genoeg ingeknipt hebt.

Strijk alles plat en naai daarna het keergat weer dicht. Je kan dat met de hand doen of met de machine. Kies je voor de machine, dan kan je best een sierstiksel aanbrengen rondom het hele slaapmasker, vlak naast de paspelband als je die hebt.