Mijn gerief, dat is voornamelijk mijn naaimachine en mijn overlock. En natuurlijk ook veel garen en naalden en scharen. Ik heb van alles wel genoeg. Dat moet ook wel. Hier in Riyadh loop ik namelijk niet snel even naar de winkel om iets bij te halen. Eerst taxi bellen. Abaya aantrekken. Gebedstijden opzoeken. En dan een naaiwinkel vìnden! En in die winkel vinden wat je zoékt! Nee, niet gemakkelijk. In België kopen en in de valies meebrengen, dat is makkelijker!
Mijn naaimachine
Toen ik mijn vast werk opgaf om mijn man naar een ander land te volgen, was mijn eerste gedachte dat ik eindelijk tijd zou hebben om te naaien! En daar hoorde een gloednieuwe naaimachine bij. En een overlock, als we dan toch zotte kosten doen. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn aankopen en kan iedereen aanraden om te investeren in goeie machines.
Ik heb een Brother Innovis 55.
Wat ik het leukst vind?
Dat hij zo stil is. Dat ik met een schuiver de snelheid kan regelen. Dat ik kan kiezen of ik de voet gebruik of gewoon een start-stop-knop om hem in gang te zetten. Dat hij ook een beetje borduurt. Dat hij zelf de draad in de naald stopt. Dat hij zelf voor- en achteruit stikt aan begin en eind. Dat ik hem kan vertellen of hij moet stoppen met de naald in de stof of met de naald omhoog. Supermachine!
Mijn overlock
Een Bernina 800DL. Hij stond te blinken in de winkel. Van Rooy in Mechelen. Vlakbij mijn favoriete stoffenwinkel, Stitch & Co. Als ik mezelf dan toch op een nieuwe naaimachine zou trakteren, dan kon ik deze ook maar beter meenemen. Zodat die andere zich niet eenzaam zou voelen. Alleen daarom. Echt.
Als je, zoals ik jaren gedaan heb, zit te kwijlen over een overlock maar hem eigenlijk te duur vindt, dan zeg ik: je hebt gelijk! Ik zou perfect alle creaties kunnen maken die ik nu maak zonder overlock.
Maar een overlock werkt toch snel?
Dat is waar. Maar hij heeft ook verschillende nadelen. Het is moeilijk om de snelheid te regelen. Gaat automatisch bij de Brother (nu ja, met een schuifregelaar). De overlock is ook erg gevoelig. En een absolute nachtmerrie om in te rijgen. Het garen is belachelijk duur. En je moet meteen 8 km draad kopen. En dan nog 4 bobijnen in één keer. Er is ook minder keuze in de kleur van je garen.
Toen ik mijn overlock kocht, kreeg ik er een set beige garen gratis bij. Ik vond dat afschuwelijk. Volgens de verkoopster is dat beige de populairste kleur. Die valt namelijk weinig op. Is ook neutraal. Ze had natuurlijk gelijk en het is ook het garen dat ik het meest gebruik. Voor de zekerheid kocht ik intussen ook een set zwart garen bij. Maar een T-shirt maken zoals in de H&M: met de naden netjes gelockt in dezelfde kleur als de stof, dat zit er niet meteen in.
No overlock, no problem.
Je gewone naaimachine heeft hoogst waarschijnlijk een stretchsteek als je met stretchstoffen wil werken en anders moet je maar wat prutsen aan de steekbreedte en -lengte van je zigzag steek. En stoffen die rafelen zal je toch nog even extra moeten afwerken met dat zigzagje. Makkelijk op de allersnelste stand. Bovendien heb je geen ritsvoetje aan je overlock, dus je zit toch nog steeds heel veel aan je gewone machine! (Wat ik in het begin best vond tegenvallen.)
Mijn favoriet gerief
Mijn favoriet is natuurlijk mijn naaimachine. Logisch. Maar het gerief dat ik het meest gebruik is waarschijnlijk wel mijn tornmesje. Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik nauwkeurig moet werken, maar dat durft al eens mis te lopen. Of ik ben afgeleid door de kinderen. En dan komt dat tornmesje toch al eens goed van pas.
Gerief dat ik haat
Dat is eigenlijk toch wel dat tornmesje. Het zou toffer zijn als alles van de eerste keer juist was. En als ik niet per ongeluk het midden van het voorpand van die trui mee in de naad had vast gestikt. Of als die broek die ik moet inkorten zo veel te lang is dat ik de zoom gewoon volledig mag afknippen, zonder af te meten.
Zo komen we snel bij nummer 2: de meter. Ik teken daarom altijd de naadwaarde bij in een patroon. Ik kan het dan zoveel hergebruiken als ik wil. Zonder te moeten meten. En gewoon eyeballen durf ik dus ook wel eens te doen.
de oranje kamer 